Bruno Timp |
![]() |
<< vorig stuk << | Drinken de goden Duvel? |
>> volgend stuk >> |
Type: | Komedie |
Bedrijven: | 4 |
Decor: | 1 decor |
Spelers: | 6 DAMES, 6 HEREN (+ FIGURANTEN) |
Dat is een intrigerende vraag natuurlijk. Zou God wel mogen Duvel drinken? Van de pastoor in elk geval niet. Als iemand aan de pastoor moest komen vertellen dat hij God zelf is en graag een Duveltje drinkt, is er veel kans dat hij in een krankzinnigengesticht terecht komt. En dat is exact wat er gebeurt. In dit stuk wordt de ergste nachtmerrie van de kerk waar: God komt zelf kijken wat ze ervan terecht brengen. "Paniek!" zou je dan denken. Vorige keer hebben ze de Romeinen erbij gehaald en die hadden een probaat middel: een kruis. Tegenwoordig heten de Romeinen "Martine" en die lost problemen met zotten op met haar matrak en een dwangbuis. |
Alleen draait het weer op 't zelfde uit als tweeduizend jaar geleden: God is niet kapot te krijgen. Dat zal nog niet voor de eerste paar miljoen eeuwen zijn, zegt Theo. En zat, zot of God, hij schijnt het allemaal te weten. De gewone mensen lachen zich ondertussen een kriek bij heel dat spektakel. De toeschouwers dus ook. Gevallen vrouwen, ongetrouwde moeders, zatte zotten, brutale vechtersbazen, gehandicapte werkloze tooghangers, de cafébazin en haar pas genezen echtgenoot, ze beleven allemaal de grootste lol aan het mysterie dat zich voor hun ogen afspeelt. Alleen de "deftige mensen" krijgen het een beetje moeilijk als de bruiloft van Kana wordt overgedaan. Uiteindelijk gaat ook de pastoor overstag. Tenslotte is hij een oprecht mens en zoals Theo zegt: sommige van mijn beste vrienden zijn pastoors. |
|
|
Waar "De Goden" op de scène verschijnen, lopen de zalen vol, want Bruno Timp heeft het: spitse dialogen, volkse humor, herkenbare figuren, volgehouden spanning. Een geboren toneelauteur. Bruno Timp laat God terugkomen in een eenvoudig gildehuis. De vraag of dit realistisch is, wordt niet gesteld, evenmin of jij er in gelooft. Wel maakt deze uitgangspositie het mogelijk om een spetterend theaterstuk op de planken te brengen... "Drinken de goden Duvel?" is een klucht in vier bedrijven waarin de auteur ons tussen de lachsalvo's door over één en ander doet nadenken. Een klucht met een dubbele bodem, zou je kunnen stellen. Bruno Timp is één van de succesvolste toneelschrijvers van het Vlaamse landsgedeelte. Voor de vierde maal hernemen wij nu het successtuk van de laatste jaren: "Drinken de goden Duvel?" En dat op de plaats waar de Duvel stilletjes rijpt. Ad fundum. |
"Drinken de goden Duvel?" Ik zou het echt niet weten. Maar wat doe je als je morgen God zelf tegenkomt die zegt: Doe maar gewoon en drink een Duveltje mee. Lig er niet wakker van. Het is vooral de bedoeling om via deze volkse komedie sommige waarden en opinies door te lichten en ludiek aan de kaak te stellen. Bruno Timp is een bescheiden auteur die weinig in de spotlights staat maar wel een aantal stukken heeft die regelmatig met succes gespeeld worden. Hij schrijft volkstoneel met een lach en een traan: vlot met grote herkenbaarheid, geschikt voor alle groepen en vermakelijk voor het publiek. Hij schrijft een directe taal die goed "bekt", met veel woord- en personagehumor zodat de "tragische momenten" in de stukken gerelativeerd worden. "Drinken de goden Duvel" speelt zich af in een volkscafé met zijn kleine en grote gebeurtenissen. Een van de gasten laat doorschemeren dat hij God zelf is... Een plezierige komedie die met de vorige stukken van deze auteur gemeen heeft dat de personages zeer goed getekend zijn en een vlotte taal spreken. Mijnheer, blijf a.u.b. zulke stukken schrijven. U bezit de genade Gods! |
TONEELFONDS J. JANSSENS
TE BOELAERLEI 107
2140 BORGERHOUT ANTWERPEN
TEL: 03 366 44 00
WWW.TONEELFONDS.BE
<< vorig stuk << | >> volgend stuk >> |